Oficjalne otwarcie wystawy prezentującej dorobek Fundacji
Z okazji 10-lecia Kongresu Fundacja Polska Wielki Projekt organizuje w 2020 r. wystawy objazdowe wraz z wydarzeniami towarzyszącymi w dwudziestu polskich miastach. W ramach międzynarodowej konferencji Europa Karpat prof. Zdzisław Krasnodębski otworzył wystawę 21 lutego w Muzeum Narodowym Ziemi Przemyskiej. Przedsięwzięcie ma na celu przybliżenie społeczności lokalnej idei Kongresu jako „wielkiego projektu” dla Polski. Każda wystawa wzbogacona będzie wystąpieniem osób od lat wspierających Kongres, m.in. panelistami, członkami Rady Programowej, Laureatami Nagrody im. Prezydenta RP Lecha Kaczyńskiego.
Podczas spotkań towarzyszących wystawie zaprezentowane zostaną ciekawe filmy dokumentalne albo poruszone tematy ważne dla społeczności lokalnej.
Otwarciu wystawy towarzyszyły projekcje filmów „Paszporty Paragwaju” i „Hiranmoy Ghoshal. Nurtem dwóch rzek”.
„Paszporty Paragwaju ”, reż. Robert Kaczmarek, 2018
Film opowiada o działalności grupy Aleksandra Ładosia, czyli nielegalnej polsko-żydowskiej struktury, zajmującej się masowym fałszowaniem dokumentów dla ratowania Żydów podczas II wojny światowej. Dotyczy to głównie okresu tzw. Akcji Reinhardt, której celem była zagłada ludności żydowskiej. „To Polacy pomogli najwięcej, polskie państwo nie mogło zrobić więcej. Przede wszystkim polskie państwo nie miało terytorium, było okupowane, więc dyplomaci i polski rząd na uchodźstwie robili, co mogli” – powiedział jeden z bohaterów filmu, Markus Blechner, konsul honorowy RP w Szwajcarii. W skład grupy wchodzili dyplomaci żydowskiego i polskiego pochodzenia, m.in. konsul Rzeczypospolitej Polskiej w Bernie w latach 1939 – 1945 Konstanty Rokicki, ambasador Aleksander Ładoś, jego zastępca Stefan Ryniewicz i dyplomata Juliusz Kuehl. Należeli do niej także poseł na Sejm II RP Abraham Silberschein oraz przedstawiciel organizacji żydowskich Chaim Eiss. Paszporty krajów latynoskich, głównie Paragwaju, Salwadoru, Hondurasu, Boliwii, Peru i Haiti, chroniły swoich posiadaczy w gettach przed wywózką do niemieckich obozów zagłady. Ich właścicieli kierowano do obozów dla internowanych, gdzie pewna część z nich doczekała końca wojny. [TVP]
„Hiranmoy Ghoshal. Nurtem dwóch rzek”, reż. Tadeusz Śmiarowski, 2019
Film przedstawia historię urodzonego w 1908 roku w Kalkucie hinduskiego pisarza z Bengalu Zachodniego, dyplomaty, tłumacza i językoznawcy Hiranmoya Ghoshala, oraz jego córki Miry Ghoshal – muzykologa i znawczyni muzyki hinduskiej. Życie obojga było rozdarte między Polską i Indiami, a na pewnych etapach także między Anglią i Stanami Zjednoczonymi. Goshal po kilkuletnim pobycie w Londynie trafia
w 1934 roku do Warszawy, gdzie zostaje wykładowcą języków indyjskich na UW. W marcu 1940 roku udaje mu się wydostać z Polski i dotrzeć do Indii. Tam natychmiast rozpoczyna radiową kampanię, mającą na celu uświadomienie swoim rodakom barbarzyństwa niemieckiej napaści na Polskę.
